Forum na temat przemocy w rodzinie

[Sabine]

Obserwuję osobiście straszliwe zaniedbanie, widoczne zarówno na terenie wiejskich posesji, jak też zaniedbany wygląd i brak pomocy ze strony rodziny dotyczący ludzi w podeszłym wieku, których spotykam np. u lekarza czy w banku.
Wiem, że ludzie tacy ciężko pracowali nie korzystając przy tym z wielu świadczeń należnych mieszkańcom miast typu np. urlopy. Zatem wydają się zasługiwać na lepszą starość, niż ta, którą bardzo często mają.
Jednak pragnę zwrócić uwagę wszystkich na podłą mentalność starszych ludzi ze wsi i złe stosunki panujące w rodzinach wiejskich. Jeśli ktoś tutaj zaprotestuje „no dobrze, ale w rodzinach miejskich też tak jest”. No dobrze, tak bywa czasami i w miastach. Ale widzę, że w rodzinach wiejskich prawie zawsze wszystko jest albo białe, albo czarne i zawsze musi być ktoś (jedno dziecko lub zięć, rzadziej synowa), kto jest uwielbiany, adorowany, hołubiony z racji co prawda najczęściej swoich zalet lub zasług (prawdziwych lub rzekomych), ale w rodzinie wiejskiej musi być zawsze ktoś wyróżniany. I biegunowo musi dla nich istnieć ktoś najgorszy, chociaż to drugie już jest nieobowiązkowej. Jednak ten najbardziej hołubiony (bo zdaniem rodziców jest on najlepszy) na ogół istnieje zawsze, a pozostali pełnią rolę tzw. „przybocznych”. I co okazuje się potem? Ten najlepszy nie zaopiekuje się starymi rodzicami, bo jest rohołubiony, a ci gorsi też się nie zaopiekują, bo są pogniewani, i uważają, ze winien to zrobić ten lepszy, skoro całe życie był najlepszy i posiadał wszystkie zalety.
JA NIENAWIDZĘ STARYCH LUDZI ZE WSI NA ICH EMOCJONALNOŚĆ!!!
_________________
"Kto pokonał samego siebie, jest największym zwycięzcą"

[mgrabas]

przestrzegam młodych ludzi stojących przed swoimi życiowymi decyzjami przed łudzeniem się, że różne hierarchie wartoœści dadzą się pogodzić w małżeństwie
przestrzegam przed związaniem się z osobą, która nie szanuje ani nas ani tego co dla nas najcenniejsze, bo różne hierarchie wartoœści nie dadzą się pogodzić nigdy, no chyba, że zdarzy się cud - dotąd œślepy człowiek przejrzy na oczy i dostrzeże to co jest naprawdę ważne - to jest możliwe, ale nieczęsto ma się szczꜶcie tego doznać...
_________________
Co Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela.

[Sabine]

Ale czy znasz z własnej praktyki środowisko wiejskie, jego mentalność? Jeśli tak jest, to moglibyśmy na ten temat nieco podyskutować.
_________________
"Kto pokonał samego siebie, jest największym zwycięzcą"

[Lulka]

chętnie z Tobą podyskutuję.
Dla jasności - jestem "miastowa".
Znam jednak dość dobrze środowisko wiejskie.Mam sporo znajomych i przyjaciół ze wsi.Znam wieś i często bywam. Kiedyś nawet mieszkałam na wsi przez dłuższy czas.Znam mentalność i uwarunkowania środowiskowe wsi.Wiem, od czego zaczynała i jaka jest dziś czyli znam historię polskiej wsi.
Piszesz JA NIENAWIDZĘ STARYCH LUDZI ZE WSI NA ICH EMOCJONALNOŚĆ!!!
nie rozumiem, nienawidzisz ich za to,że nie ukrywają emocji?
Pochodzisz z Węgrowa to miasto czy wieś?
_________________
Intuicja jest nieświadomą inteligencją, która prowadzi do wiedzy bez rozumowania lub wnioskowania.

— Hans Selye
http://www.zwierzenia.cba.pl/1/6.html

[mgrabas]

[Lulka]

mgrabas to są na pewno ci...no...no wiesz ...marksjanie...takie zielone ludziki od cukierków..
_________________
Intuicja jest nieświadomą inteligencją, która prowadzi do wiedzy bez rozumowania lub wnioskowania.

— Hans Selye
http://www.zwierzenia.cba.pl/1/6.html

[nika14]

W miastach też żyją ludzie starsi z rodzinami i bez, nie bardzo rozumiem tego rodzaju podziału na wiejskich i miejskich. Całe swoje dotychczasoewe życie przeżyłam w mieście ,od 2 lat mieszkam na wsi, na takiej prawziwej, zabitej dechami wsi i mam zupełnie pozytywne spostrzeżenia na temat starszych ludzi ze wsi, tu żyją naprawdę całe rodziny pod jednym dachem i tak jak wszędzie są między nimi różne relacje. Myśle, że wieś nie ma tu nic wspólnego z problemem SABINE, raczej to osobiste ,negatywne doświadczenia sprowokowały Cię do takiego wątku. Oczywiście starość nie radość ,ale młodość też nie wieczność.

[Sabine]

A co takiego widzisz pozytywnego w sytuacji starszych ludzi na wsi?
Wymień choć jeden taki powód?
_________________
"Kto pokonał samego siebie, jest największym zwycięzcą"

[Lulka]

A co masz na myśli pisząc mentalność.
Przecież na wsi również płacą składki.
Za emeryturę mogą przekazać ziemię państwu.
Z urlopami też sobie radzą może nie koniecznie latem w czasie żniw i największych prac, ale jeżdżą również za granicę.
Mają te same warunki co w mieście: światło,gaz,internet, samochody,szkoły kiedyś mieli nawet punkty za pochodzenie przy zdawaniu na Wyższe Uczelnie.
Mogę Ci napisać co jest negatywne: poczucie niższości zupełnie niepotrzebnie bo miasto i wieś wspaniale się uzupełnia.
Z pozytywów to niezwykła nie zmieniona wrażliwość przekazywana jako największa wartość.Starość na wsi ma wielkie znaczenie.
Twój temat jest bezzasadny, ale chodzi o coś innego na pewno nie jest to zwrócenie uwagi na "trudną sytuację ludzi starszych na wsi".
Jeśli mentalność to ogólnie narodowa wypaczona i wschodnia uwarunkowana pokoleniowo szczególnie w okresie "chłopa pańszczyźnianego" a to zależy od wykorzystania wiedzy jaką posiadają.W miastach są też "pewne środowiska" że tak powiem niereformowalne.
_________________
Intuicja jest nieświadomą inteligencją, która prowadzi do wiedzy bez rozumowania lub wnioskowania.

— Hans Selye
http://www.zwierzenia.cba.pl/1/6.html

[Sabine]

Są, to prawda. Zresztą faktycznie, w młodszym pokoleniu te różnice, jak sama napisałaś, zanikają. Wiele osób z miasta buduje się na wsi, a jeszcze więcej osób ze wsi dojeżdża do miasta do pracy. Podobnie dystans zmniejszył się pomiędzy „wykształconym” a „prostakiem”, gdyż ten pierwszy nie żyje (przynajmniej na co dzień) wyrafinowaną poezją czy filozofią, a zwykłą szarą codziennością, ten drugi natomiast „łapie” trochę wiedzy na podstawie telewizji.
Jednak to, co mnie denerwuje najbardziej, to to, że wszystko jest dla tych ludzi albo białe, albo przysłowiowo czarne. Jeśli kogoś polubią, nie ustają w zaślepionych adoracjach pod jego adresem, a jeśli ktoś im podpadnie – to tak samo zatracają wszelki umiar w nienawidzeniu go.
Co się zaś tyczy uprzedzeń, to ja także przyznam się do tego, że kiedyś w liceum, gdy byłam jeszcze młodą idealistką, lekko zgorszyła mnie wypowiedź mojej pani od fizyki, która pragnąc nas zachęcić do solidniejszej nauki, powiedziała coś takiego „zobaczcie, jaki ślad na twarzy człowieka zostawia brak wykształcenia
i ciężka praca fizyczna”. Wypowiedź tą uznałam w swym młodzieńczym idealizmie za różnicowanie i deprecjonowanie ludzi... Dziś jednak wiem, że owszem – nie jest najbardziej istotne to, czy ktoś wie, w którym roku Aleksander Wielki podbił Grecję czy jak śpiewała Maria Callas, ale to by do jakiegoś konkretnego problemu odnieść się inaczej niż to sądzą sąsiedzi, ciocie, wujkowie, by zaakceptować, to, co wychodzi ponad ogólnie przyjęty stereotyp. Np. gdy jeszcze kilkanaście lat temu (tak było dokładnie ze mną) ktoś podejmował naukę w szkole dla dorosłych, to słyszał wypowiedzi „jak się za młody nie chciało ucyć, to niech na starość nie robi z siebie śmiechu”. Na wsi zawsze bardzo liczyła się opinia innych oraz zadawnione stereotypy.
_________________
"Kto pokonał samego siebie, jest największym zwycięzcą"

[Lulka]

Co do tych "wyrafinowanych",wykształconych etc...to mam swoje zdanie i pozwolę sobie w tym miejscu siebie zacytować:

"Nie potrzeba być wielkim autorytetem - by uchodzić za przyzwoitego człowieka.
Ale, na pewno trzeba być przyzwoitym człowiekiem - by stać się autorytetem. "

zatem jak widzisz nie podzielam Twojego zdania bo wolę określone kolory ze świadomością odcieni.Bardziej wzrusza mnie szczery płacz dziecka niż wyrafinowane kłamstwo dorosłego.Jeśli niezakłamana uczciwość w wyrażaniu odczuć i uczuć,postrzegania życia i świata może nie w skomplikowany sposób Cię denerwuje - to jakie są Twoje oczekiwania wobec ludzi?
Jeśli mam być szczera w tej dyskusji to zdecydowanie wolę wieś niż małe miasteczko bo na wsi są wiejscy i to stawia ich na pozycji przynależności do konkretnej enklawy/eksklawy" natomiast w małych miasteczkach mają ambicje miejskie a mentalność wiejską co w konsekwencji wyklucza ich z jednego i drugiego środowiska to tak jak wiesz, nasze pensje ceny z Manchatanu a pensje z obszarów trzeciego świata.
Czy możesz napisać wprost o co naprawdę Ci chodzi?
_________________
Intuicja jest nieświadomą inteligencją, która prowadzi do wiedzy bez rozumowania lub wnioskowania.

— Hans Selye
http://www.zwierzenia.cba.pl/1/6.html

[Sabine]

Tak się akurat składa, że ja zamieszkuję obecnie małe miasteczko (wcześniej zamieszkiwałam wieś) i z tym połączeniem wiejskiej mentalności z wielkomiejskimi ambicjami ucelowałaś niezwykle trafnie...
Moi rodzice jako wiejscy urzędnicy mieli właśnie wysokie ambicje, a wiejską mentalność i efektem tego była ich przemoc wobec mnie i częściowo także mojego brata. Młodszego też, ale w nieco mniejszym stopniu...
Co się zaś tyczy specyfiki małych miasteczek, to nawet pewien wędrowny kaznodzieja (oczywiście jakiś zakonnik, który na zaproszenie księży prowadził rekolekcje i misje w całej Polsce) powiedział, że jemu w małych miasteczkach głosi się najtrudniej kazania. Dlaczego? Bo tutaj jedni żyją stylem wiejskim, drudzy miejskim, a jeszcze trzeci wielkomiejskim.
_________________
"Kto pokonał samego siebie, jest największym zwycięzcą"

[heka]

ja też bardzo dobrze znam wieś.Tam się urodziłam , wychowałam ,a od momentu kiedy wyjechałam do bardzo dużego miasta bywam regularnie i często.
Kompletnie inaczej jednak postrzegam tę rzeczywistość.

Jestem wdzięczna Bogu/losowi-jak kto woli-
że własnie na wsi się urodziłam i stamtąd wzięłam swoją mentalność( jak to nazywasz).Masz rację .Tam nie ma ambiwalencji.Są jasne,jednoznaczne normy .Coś jest złe ,albo dobre.Własnie! czarne abo białe . Powiem więcej ,im jestem starsza ,tym ostrzej to widzę i tym większa moja wdzięczność.
A to czy ktos stosuje przemoc nie zależy ani od miejsca zamieszkania ,ani wykształcenia .

[Sabine]

„Tam nie ma ambiwalencji” – owszem tam nie ma, ale za to jest jej bardzo wiele w dzisiejszym życiu. Np. mój niby wujek (mąż jednej z moich ciotek) też nie miał tej ambiwalencji. Dla niego np. czymś na kształt profanacji kościelnej hostii było to, że ja która się bardzo źle uczyłam w L.O (także z powodu systemu relacji rodzinnych) . mam czelność iść na studia (a działo się to roku 1992)! „Ogólniak ledwo skończyłaś, a studia ci w głowie! Toć to tak, jakby ktoś chciał przeskoczyć 3 metry po tym, jak nie udało mu się wcześniej pokonać jednego”. PRZECIEŻ NA STUDIA ZAWSZE SZŁY DZIECI, KTÓRE SIĘ DOBRZE UCZYŁY! (cytat dosłowny). Tymczasem studia ukończyłam z wynikiem dobrym i był to sam chwalebny Uniwersytet Warszawski.
Ale dla takiego wieśniaka (o którym jeszcze opowiem) fakt, że zły uczeń poszedł na studia, to było profanum świętości i odwiecznych praw! Cóż wszystko albo białe, albo czarne do końca. NIE MA ŚRODKA
_________________
"Kto pokonał samego siebie, jest największym zwycięzcą"

[Lulka]

Sabine jednym słowem tylko:SPOCZNIJ!
a resztę powie Ci psycholog do którego powinnaś pójść jako nieświadoma do końca swojego EGO.Masz jakąś niezaspokojoną potrzebę w/g Malova potrzeba przynależności i akceptacji.
Zostaw wujków,ciotki,sąsiadów,wioski,miasteczka i miasta bo Premier i Rząd nie będzie miał co robić.Zajmij się sobą bo to jedynie jest warte Twojej uwagi.I pozbądź się kompleksów bo okropnie przeszkadzają w życiu i hamują rozwój.Jesteś młodą dzielną kobietą i wiele możesz zrobić dobrego.Bądź ponad tym co Cię krępuje i ogranicza
pozbądź się mentalności a zacznij żyć pełnią tego co z trudem osiągnęłaś.
Dużo dobrego przed Tobą!
I tego też Ci życzę serdeczne!
_________________
Intuicja jest nieświadomą inteligencją, która prowadzi do wiedzy bez rozumowania lub wnioskowania.

— Hans Selye
http://www.zwierzenia.cba.pl/1/6.html