Forum na temat przemocy w rodzinie

[cytrynkowa12]

Marta25 jestem realistką nie umiem chodzić z wymuszonym usmiechem na twarzy (ale nie znaczy to że sie obnosze z problemami)nie umiem też tak po angielsku czyli "co u pana panie Jonson ?jest ok spalił mi sie dom ,zdechł ukochany pies,zona miala udar .ale jest ok jestem happy"jak jest coś co mi sprawia radosć to nie uciekam przed tym nie zamykam sie w skorupie ,niestety życie nie daje mi oddechu od kłopotów wczoraj dowiedziałam sie że z końcem roku strace prace ,i trudno mi zacząć myśleć o radosnych rzeczach i robieniu sobie przyjemnosci ,myśli same czy chce czy nie krażą wokół"co ze mna będzie dalej ,z czego bedę zyć"a to że o tym pisze to po to jet to forum (tak myśle)że możemy pisać o takich sprawch i nie znaczy że spotykając się z ludzmi czy ze znajomymi klepie w kółko o swoich bolączkach ,że chodze zgarbiona skrzywiona potargana zaniedbana i wszyscy widza że mam depresje wręcz odwrotnie nikt obcy ani w pracy nie wie że coś sie dzieje ,wiec Twoje sugestie sa nie trafne

[marta 25]

jesli tak uwazasz., to w porzadku. Nie bede sie tlumaczyc.