Forum Forum na temat przemocy w rodzinie Strona Główna Forum na temat przemocy w rodzinie
Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie "Niebieska Linia" IPZ PTP
www.niebieskalinia.pl 
 
 FAQFAQ   SzukajSzukaj   UżytkownicyUżytkownicy   GrupyGrupy   RejestracjaRejestracja 
 ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 

Publikacje Warte Uwagi

 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Forum na temat przemocy w rodzinie Strona Główna -> Forum ogólne o przemocy w rodzinie
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
maras
Moderator - Współpracownik NL konsultant ds. prawa i procedur
Moderator - Współpracownik NL konsultant ds. prawa i procedur


Dołączył: 28 Maj 2006
Posty: 3871
Skąd: Gdynia/Warszawa

PostWysłany: Wto Paź 17, 2006 22:05    Temat postu: Publikacje Warte Uwagi Odpowiedz z cytatem

STRES - przyjaciel czy wróg?


Opracowały:
mgr Marzanna Krajewska
mgr Małgorzata Sopotnicka

„Stres” jest pojęciem bardzo szerokim. Na ogół, kiedy mówimy „jestem zestresowany”, „on żyje w ciągłym stresie”, mamy na myśli emocje negatywne: lęk, zagrożenie, rozpacz, bezradność...Tymczasem wg twórcy teorii stresu, Hansa Selye, niemal każda czynność wywołuje stres. Jest on bowiem reakcją organizmu (zarówno fizjologiczną, jak i psychiczną) na każdą nowość, przeszkodę, przeciążenie, niebezpieczeństwo, silny bodziec. Jeśli przyjmiemy taką definicję, to nieustannie znajdujemy się pod działaniem stresu. Przechodzimy przez ruchliwą ulicę, wzruszamy się na widok przyjaciela, którego spotykamy po latach, cieszymy się z dobrych ocen dziecka i martwimy się, bo mąż stracił pracę. Nagła śmierć kogoś bliskiego staje się przyczyną stresu, ale i szczera radość z narodzin dziecka wywołuje stres. Bo każda, nawet ta korzystna zmiana w życiu, powoduje konieczność zareagowania na nią, zmusza organizm do mobilizacji. Musimy przyzwyczajać się do tych zmian, akceptować je i uczyć się z nim żyć.

Reakcje na stres

Reakcje na sytuacje stresujące i sposób przeżywania stresu – to sprawy bardzo indywidualne. Dla jednej osoby stresująca będzie wspinaczka z przewodnikiem wyznaczonym szlakiem w niewysokie góry, dla innej pozbawione stresu są skoki spadochronowe, nawet te wykonywane po raz pierwszy. Bo każdy z nas inaczej odczuwa niepokój i napięcie, inna siła bodźca wywołuje stres.

Jedni z nas lubią życie w pośpiechu i napięciu, innych męczy wszystko, co odbiega od rutyny i zakłóca święty spokój. Stres staje się groźny dla człowieka wtedy, kiedy jest nadmierny, zbyt częsty i związany z silnymi negatywnymi emocjami. Wówczas niszczy pozytywne motywacje i może stać się przyczyną wielu dolegliwości fizycznych i psychicznych.

Wyróżnia się 3 stadia reakcji organizmu na stres:

- stadium reakcji alarmowej – jest wyrazem mobilizacji organizmu (ogólne pobudzenie)

- stadium odporności – stres działa dłuższy czas, organizm przyzwyczaja się, radzi sobie coraz lepiej z działającym bodźcem

- stadium wyczerpania – organizm działa za długo na szybkich obrotach, następuje coraz większe pobudzenie fizjologiczne

Reakcje organizmu na stres:

- krótkotrwałe (np. przed egzaminem, ślubem)

- wyostrzenie zmysłu (lepiej widzimy, słyszymy)

- zawroty głowy

- duszność

- suchość w ustach

- zaciśnięte zęby

- tiki nerwowe

- długotrwałe (np. wystąpienie publiczne)

- drażliwość

- kłopoty z zasypianiem

- migrenowe bóle głowy

- agresywność

- zmęczenie

- tracimy ochotę na seks

- zapominamy

- bezradność

- samotność

- obżarstwo

- brak apetyt

- palimy więcej

- stronimy od ludzi

O stresie pozytywnie

W umiarkowanej dawce stres motywuje do pracy, stymuluje do działania i jest siłą napędową. Stres wyzwala w nas siłę do podejmowania trudnych zadań dzięki niemu bierzemy na siebie nowe wyzwania. Działamy szybciej i dokonujemy tego, czego bez udziału stresu nie udałoby się przeprowadzić. Niektórzy doskonale funkcjonują w warunkach stresu i poszukują go, by życiu nadać więcej barw. Oni to uważają, że praca bez elementu emocji, rywalizacji i ryzyka

Przykłady:

Przygotowujesz się do egzaminów. Przeżywasz stres, obawiasz się porażki i... mobilizujesz się do większego wysiłku. Wyostrza się uwaga, poprawia koncentracja i zwiększa wydajność twojego mózgu. Kiedy zdałeś egzamin, miejsce niepokoju zajmuje satysfakcja, zanika źródło stresu i napięcie towarzyszące stresowi.

Prowadzisz samochód. Na drodze pojawia się przeszkoda. Stres sprawia, że przez chwilę mobilizujesz się, działasz szybciej niż w warunkach spokojnej jazdy, naciskasz na pedał hamulca. Unikasz wypadku, a po chwili nie musisz się już mobilizować, bo ominąłeś przeszkodę i pozbyłaś się źródła stresu. Spokojnie patrzysz przed siebie aż do chwili, kiedy pojawi się kolejna niespodzianka na drodze.

Zamierzasz zmienić pracę na bardziej atrakcyjną, lepiej płatną, z interesującą perspektywą na przyszłość. Czeka cię rozmowa z szefem nowej firmy. Przeżywasz stres. Zastanawiasz się, co powiedzieć na tym pierwszym spotkaniu, jak się ubrać, uczesać, umalować? Mówić dużo, czy raczej słuchać, wyłącznie odpowiadać na pytania, czy też je zadawać? Myślisz o tej sytuacji, układasz w głowie różne scenariusze i czasem na samą myśl o spotkaniu serce bije ci mocniej. Czujesz, że napięcie rośnie aż do chwili, kiedy stajesz przed swoim nowym pracodawcą, podajesz rękę na powitanie i zaczynasz rozmawiać. Zapominasz o napięciu i kiedy opuszczasz firmę, znów jesteś spokojna i co najwyżej wspominasz chwile zdenerwowania, które towarzyszyły pierwszym minutom spotkania. Zastanawiasz się, czy to przyjacielski ton twojego rozmówcy pomógł pokonać tremę, dokładnie przygotowany scenariusz tej rozmowy czy twoje opanowanie w trudnych chwilach?

We wszystkich opisanych przypadkach stres odegrał pozytywną rolę – zmobilizował organizm do wysiłku. Kiedy rozładowane zostało napięcie emocjonalne towarzyszące stresowi, powrócił spokój. Stres w odpowiedniej dawce był motorem działań.

O stresie negatywnie

Zbyt często powtarzający się stres, trwający zbyt długo może doprowadzić do poważnych zaburzeń w funkcjonowaniu różnych narządów, a czasem i całego organizm. Stres może dotyczyć sytuacji małżeńskiej, rodzinnej, zawodowej i wychowawczej z dziećmi. Może dotyczyć więc naszych relacji z najbliższymi, ale bywa związany wyłącznie z tym, co dzieje się w nas i z nami. Od jego rozległości, czasu trwania i odporności organizmu zależy rodzaj dolegliwości, na które zapadamy z powodu stresu. Jedni częściej przeziębiają się, a inni z byle powodu wybuchają złością. Jedni stają się drażliwi, inni apetyczni.

Przykłady:

Codziennie, przed rozpoczęciem pracy, szef wzywa cię do gabinetu i zmienia listę swoich wymagań. Już widok szefa i drzwi jego pokoju przyprawiają cię o zawrót głowy. Zastanawiasz się, co nowego wymyśli, czy podołasz obowiązkom...Ta sytuacja zaczyna cię męczyć, ale nie potrafisz jej ani zmienić, ani przerwać. Tkwisz więc w niej i ból głowy towarzyszy ci już w drodze do pracy.

Postanowiłeś rozstać się z dotychczasowym partnerem. Chociaż wspólnie podjęliście decyzję o rozstaniu, to rozwód staje się przyczyną stresu, tyle że o nieco innym przebiegu. Przybiera bardziej utajoną formę i nie od razu zostaje rozpoznany jako stres. Jednego dnia dręczy cię poczucie winy za to, co się stało, innego dnia czynisz partnera odpowiedzialnym za wszystkie złe rzeczy, które wydarzyły się w waszym związku. Żyjesz w stresie.

„Anatomia” stresu

Bodziec zewnętrzny np. reprymenda ze strony przełożonego dociera do kory mózgowej. Kora mózgowa pobudza przysadkę mózgową, która wydziela i wyrzuca do krwi hormon tropowy. Ten z kolei przeniesiony z krwią do nadnerczy powoduje zwiększone wydzielanie adrenaliny. Adrenalina wraz z krwią rozchodzi się po całym organizmie i działa na różne narządy:

1. powoduje wzrost częstotliwości i siły skurczów serca, a co za tym idzie podnosi ciśnienie

krwi

2. powoduje skurcze naczyń krwionośnych w skórze i układzie pokarmowym, czego efektem

jest bladość twarzy, nudności itp.

3. przyśpiesza oddech, dzięki czemu organizm jest lepiej zaopatrzony w tlen

4. podwyższa poziom cukru we krwi, co zapewnia mięśniom dużą ilość materiału

energetycznego

5. skraca czas krzepnięcia krwi

6. pobudza skurcz mięśni stroszących włosy, wywołuje gęsią skórkę

7. zwiększa dopływ krwi do mięśni szkieletowych

Podwyższony poziom adrenaliny stwarza więc w organizmie stan wyjątkowego pogotowia występującego w razie niebezpieczeństwa. Ludzie w takim stanie zdolni są do pokonywania przeszkód jakich w normalnym stanie w żaden sposób nie mogą pokonać. Działanie adrenaliny przygotowuje organizm do szybkiej ucieczki lub do podjęcia walki z niebezpieczeństwem. Dlatego adrenalinę nazwano „hormonem walki i ucieczki”. Zapewnia ona organizmowi przeżycia, ale jeśli działa zbyt długo na takim poziomie, powoduje wyczerpanie organizmu, a w efekcie choroby.

Choroby wywołane stresem

Zbadano, że 80% chorób człowieka ma podłoże stresowe. Są to m. in.:

-choroby serca

-miażdżyca

-reumatyzm

-nadwrażliwość jelita grubego

-łysienie plackowate (u kobiet w obozach koncentracyjnych)

-alkoholizm

-narkomania

-depresja (stan smutku, który jest chorobą)

Sposoby na stres

Jak widzimy, długotrwały, silny stres może poczynić poważne szkody w organizmie i psychice. Ze stresem w początkowym jego stadium możemy poradzić sobie sami lub z pomocą najbliższych.

Oto kilka rad jak radzić sobie ze stresem:

-UŚMIECHAJ SIĘ! Uśmiech to podstawa.

-Nie tłum własnych emocji. Płacz i śmiej się kiedy tylko masz na to ochotę.

-Drobne problemy rozwiązuj na bieżąco.

-Wysypiaj się. Codziennie. Obudzisz się wypoczęta i pełna energii.

-Dystansuj się do własnych problemów. Nie staraj się być profesjonalna.

-Czasami sobie odpuść. I innym też. Nie martw się tym na co nie masz wpływu (np. pogoda)

-Nie traktuj partnera jako przeciwnika.

-Pamiętaj, że kolor czerwony oprócz tego, że działa energetyzująco, może także wyzwalać

agresję, pęd do rywalizacji. Jeśli chcesz się uspokoić wybierz raczej niebieski (uspokaja

obniżając ciśnienie) lub zielony (odpręża i relaksuje).

-Zdrowo się odżywiaj:

całkiem możliwe, że masz niedobory witaminowe

witamina B12 łagodzi stresy i uspokaja. Jej naturalne źródła to; groszek, pestki słonecznika,

mięso, kiełki parzenicy.

działanie antystresowe mają także seler naciowy, orzechy włoskie, brokuły, zielona fasolka

szparagowa, ziemniaki, jaja, pomarańcze, czarne porzeczki.

kawa, cukier, białe pieczywo sprzyjają stresowi

-Kryj się przed pesymistami. Jeśli możesz unikaj ludzi, którzy działają na Ciebie przygnębia-

jąco, odbierają Ci radość i chęć życia.

-Staraj się przebywać w towarzystwie osób, które działają na Ciebie inspirująco.

-Zrób generalne porządki w twoim mieszkaniu, pokoju, biurze. Otaczaj się pięknymi

przedmiotami, takimi które lubisz i które dobrze Ci się kojarzą.

-Jeśli trapi Cię wieczny brak czasu, to pomyśl, że czas to jedyna rzecz, której wszyscy mamy

tyle samo. Tzn. 24 godziny na dobę, 365 dni w roku. Fakt, że nie możesz zdążyć z niczym

na czas nie wynika z tego, że masz go za mało, ale z tego, że nie potrafisz nim zarządzać.

-Znajdź czas na swoje przyjemności, hobby, zainteresowania.

-Muzyka trafia do wszystkich, muzykalnych i tych którym „słoń nadepnął na ucho”.

Antystresowo działają utwory Verdiego, Rossiniego, Beethovena.

-Codzienne przebywanie ze zwierzętami bardzo korzystnie wpływa na nasz stan fizyczny

i psychiczny.

-Pokochaj siebie! A przynajmniej zacznij od akceptacji siebie samego.

-Naucz się przyjmować pochwały i komplementy.

-Pamiętaj o sukcesach, zapominaj o porażkach.

-Nie trać pewności siebie.

-Biegaj, pływaj tańcz, kop w ogródku aż się porządnie spocisz. Wysiłek fizyczny jest

najlepszym odpoczynkiem dla umęczonego ducha i psychiki.

-Utrzymuj kontakt z naturą. Często chodź na spacery, wyjeżdżaj do lasu. Jeśli nie możesz

to wyobraź sobie szum fal morskich, delikatne ciepło słońca, łagodne powiewy wiatru.

-Poszukaj przyjaciół. Takich prawdziwych. Rozmawiaj z nimi.

Jeśli uważasz, że sama sobie nie poradzisz, to poszukaj wsparcia. Jeszcze u nas nie jest tak jak w USA, gdzie każdy ma swojego psychoanalityka, ale już w Polsce coraz więcej osób korzysta z fachowej pomocy terapeutów, psychologów.

============================================


Opracowała:

mgr Nina Wójtowicz

nauczyciel Szkoły Podstawowej nr 3

w Rypinie

AGRESJA I PRZEMOC


Agresja to cecha osobowości każdego człowieka niezbędna do prawidłowego funkcjonowania społecznego. Dzięki odpowiedniemu poziomowi agresji możemy tworzyć relacje z innymi ludźmi, ustalać swoje granice, pokazywać, co komu wolno, a czego nie wolno wobec nas. Agresja, a dokładnie, odpowiednie jej nasilenie, jest konieczna do kształtowania zachowań asertywnych i obronnych. Ludzie mający wyższy poziom agresji są często bardziej przebojowi, pewni siebie, śmielsi w towarzystwie, bardziej waleczni. Człowiek o wysokim poziomie agresji musi najpierw podjąć decyzję, w jaki sposób ją wykorzystać, jak rozładować napięcie. Agresja nie tylko nie jest przemocą, ale również nie musi jej warunkować. Można przyjąć, że jeśli chcemy czemuś przeciwdziałać, to na pewno nie jest to agresja, lecz przemoc.

Przemoc to zjawisko typowe prawie dla wszystkich społeczności ludzkich określane w kategoriach działania jednostek, ich wzajemnych relacji i doznawanych wskutek przemocy krzywd lub jako wynik specyficznej struktury społecznej oraz jej szeroko rozumianych wpływów - systemu norm, kultury, tradycji, a nawet architektury czy wystroju wnętrz.

Wyróżnić można kilka definicji przemocy jako:


1. „bezpośrednie oddziaływanie jednego człowieka na drugiego w celu zmuszenia go do zmiany zachowania, systemu wartości lub poglądu w jakiejś sprawie”

2. „wywieranie wpływu na ludzi, w wyniku którego ich aktualny poziom rozwoju somatycznego i duchowego jest niższy od potencjalnego”

3. „akty godzące w wolność osobista jednostki lub przyczyniające się do jej fizycznej a także psychicznej szkody”

4. „użycie siły połączone z zamachem na społecznie akceptowane dobro”

5. „przemoc strukturalną, czyli taki kształt struktury systemu wychowawczego, który charakteryzuje się dominacją instrumentalnych relacji pomiędzy hierarchicznie zróżnicowanymi elementami układu, zaś za instrumentalizacje uważa się występowanie w systemie wolumentaryzmu, czyli oderwanie szkoły od warunków środowiska i moralności oraz organizację oświaty naruszającą dobro dziecka między innymi przez monopol władzy”

6. „jako całokształt aktów i działań wywołujących fizyczny i psychiczny ból, okaleczenie osób albo prowadzących do uszkodzenia przedmiotów na terenie szkoły”


Różnice w określeniach przemocy występują nie tylko wśród naukowców, ale i w społeczeństwie. Wśród osób bez wykształcenia przemoc to przede wszystkim agresja fizyczna, czyli pobicia i napaści powodujące u ofiar obrażenia, wśród osób wykształconych to częściej zachowania złośliwe, ostra krytyka, wyśmiewanie, wulgaryzmy. Młodzież za przemoc uważa także agresję fizyczną i zagrożenie życia lub zdrowia. Wulgaryzmy, ośmieszanie, poniżanie w większości przypadków nie są uważane za przemoc, a obrażanie nauczycieli, niszczenia ławek szkolnych, kłamstwa za przejaw przemocy uważają tylko nieliczni.



Za podstawowe przyczyny warunkujące stosowanie przemocy uważa się:


1. Frustrację, niezadowolenie wynikające z niemożliwości zaspokojenia potrzeb i osiągnięcia ważnych celów.

2. Napięcie związane z przeżywanym stresem, często dotyczącym frustracji.

3. Wzorce zachowań agresywnych, przemocy w najbliższym otoczeniu (często w rodzinie i szkole).

4. Brak sprecyzowanych zasad moralnych, umiejętności odróżniania dobra od zła, nieprzywiązywanie wagi do

obowiązujących zasad moralnych i społecznych.


Skutecznym przeciwdziałaniem przemocy przez zapobieganie jej przyczynom powinno być elementem prawidłowego wychowania dziecka od najmłodszych lat. Powinno nastąpić eliminowanie sytuacji frustrujących: dostosowanie poziomu wymagań do możliwości dziecka, zmniejszenie napięcia i stresu w jego otoczeniu, ograniczenie negatywnych wpływów środowiska, usuwanie niepożądanych wzorców zachowań przy jednoczesnym dostarczaniu akceptowanych społecznie przykładów przestrzegania norm moralnych.


Dużym problemem może być to, ze rzadko zdajemy sobie sprawę z tego, że sami możemy prowokować przemoc u dzieci, uczniów i naszych najbliższych. Sytuacje skłaniające do przemocy stały się powszechne, czasami trudno uświadomić sobie ich patogenność


Przemoc jest wszechobecna w życiu społecznym, trudno więc wyobrazić sobie szkołę bez przemocy. Występuje ona bowiem nie tylko w formach nieakceptowanych powszechnie zachowań, ale także w formach akceptowanych lub też dopuszczanych w niektórych grupach społecznych.


Przy próbach ograniczenia przemocy i agresji należy zwrócić więc uwagę na przedmiotowe relacje między dziećmi a dorosłymi.





LITERATURA


1. J.Danilewska - „Agresja u dzieci- szkoła porozumienia” WSiP Warszawa 2002


2. I.Fechner-Sędzicha - „Nauczyciele-Rodzicom” BEAToruń 2002


3. J.Grochulska- „Agresja u dzieci”WSiP Wrszawa 1993


4. K.Kmiecik-Baran- „Młodzież i przemoc. Mechanizmy socjologiczno-psychologiczne”

PWN Warszawa 1999


5. B.Krahe- „Agresja” GWP Gdańsk 2004


6. J.Leite, J.Parrish- „Wychowanie skuteczne” WSiP Warszawa1997


7. A.Pufal-Struzik- „Agresja wśród dzieci i młodzieży” WPZNP Kielce 1996


8. I.Siudem- „Agresja i przemoc w szkole” SPiDR Poznań 2005


---------------------------------------------------------------------------------
Otrzymałem zgodę na publikcje tych opracowańna łamach forum bezpośrednio od Dyrekcji SP nr 3 w Rypinie
_________________
-----------------------------------------------------
G. E. d/s P.P.R
Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość Odwiedź stronę autora
Jowita



Dołączył: 06 Paź 2006
Posty: 13
Skąd: Słubice, Zielona Góra ( woj.lubuskie)

PostWysłany: Sro Paź 18, 2006 13:07    Temat postu: Odpowiedz z cytatem

myślę że skorzystam z podanej literatury, w planach mam założenie strony o przemocy szkolnej, na obecnym etapie robię spis zagadnień i poszukuję literatury
_________________
"miej serce i patrzaj w serce" Adam Mickiewicz
Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość Odwiedź stronę autora
akacja



Dołączył: 06 Sty 2006
Posty: 88

PostWysłany: Pią Paź 20, 2006 21:59    Temat postu: Odpowiedz z cytatem

Cytat:
Różnice w określeniach przemocy występują nie tylko wśród naukowców, ale i w społeczeństwie. Wśród osób bez wykształcenia przemoc to przede wszystkim agresja fizyczna, czyli pobicia i napaści powodujące u ofiar obrażenia, wśród osób wykształconych to częściej zachowania złośliwe, ostra krytyka, wyśmiewanie, wulgaryzmy. Młodzież za przemoc uważa także agresję fizyczną i zagrożenie życia lub zdrowia. Wulgaryzmy, ośmieszanie, poniżanie w większości przypadków nie są uważane za przemoc, a obrażanie nauczycieli, niszczenia ławek szkolnych, kłamstwa za przejaw przemocy uważają tylko nieliczni.


Myślę, że bardzo płytko i nieprawdziwie napisano o przemocy. Nawet prawnie uznaje się przemoc psychiczną, a pisanie o rodzajach przemocy w zależności od wykształcenia świadczy tylko o nieznajomości faktów, bądź o opieraniu się na jednokanałowych danych.
(kiedyś tak wynikało z analizy spraw sądowych-ale...wiekszość przemocy nie kończy się w sądzie).
Pamiętamy wycofaną po proteście reklamę z krzyczącą nauczycielką...to też przemoc i też większość nauczycieli nie uważa tego za przemoc.[/code]
Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość
dynamika
Wolontariusz NL
Wolontariusz NL


Dołączył: 16 Lip 2006
Posty: 741

PostWysłany: Sob Paź 21, 2006 2:42    Temat postu: Odpowiedz z cytatem

Stres to jest dokladnie przemoc psychiczna, strach - kontrola emocjonalna. Pod wpywem stresu Dajemy z siebie "wszystko" nawet to czego nigdy nie powinnismy dawac - swoj spokoj ducha, jasnosc umyslu. Poza tym ludzie zestresowani tak naprawde sa nieekeftywni.
Im mniej stresu w spoleczenstwie tym dla wszystkich lepiej. Pokonanie stresu tak jak napisano w tym artykule to jest cos bardzo bardzo dobrego.


Klamstwo to tak naprawde najgorszy rodzaj przemocy, bo niewidoczny - ono zmienia obraz rzeczywistosci w umyslach ludzi. Takie sa pewnie fakty, ze im bardziej osoba wyksztalcona tym dostrzega bardziej subtelna przemoc.

Pomijajac osoby z zaburzeniami osobowosci - psychopatow, u nich wyksztalcenie nie ma znaczenia, a nawet pozwala im sie bardziej rozwinac sie w klamaniu.

pozdr
P
_________________
"Sukces mierzy sie tym jak wysoko dolecisz kiedy odbijesz sie od dna" General George Patton Jr.
Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Forum na temat przemocy w rodzinie Strona Główna -> Forum ogólne o przemocy w rodzinie Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Strona 1 z 1

 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach


Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group