Forum Forum na temat przemocy w rodzinie Strona Główna Forum na temat przemocy w rodzinie
Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie "Niebieska Linia" IPZ PTP
www.niebieskalinia.pl 
 
 FAQFAQ   SzukajSzukaj   UżytkownicyUżytkownicy   GrupyGrupy   RejestracjaRejestracja 
 ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 

Poczucie własnej wartości- co to takiego?

 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Forum na temat przemocy w rodzinie Strona Główna -> Czytelnia
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
kulerzynka
Wolontariusz NL
Wolontariusz NL


Dołączył: 21 Lip 2008
Posty: 1553
Skąd: Kraków

PostWysłany: Czw Lip 16, 2009 9:47    Temat postu: Poczucie własnej wartości- co to takiego? Odpowiedz z cytatem

Poczucie własnej wartości – co to takiego?

Czym jest pewność siebie? Zadufaniem w sobie? Zarozumialstwem? Fanaberią? A może jest sposobem na walkę z kompleksami?

Człowiek pewny siebie, zna swoją wartość, szanuje swoje prawa oraz szanuje innych ludzi. Nie jest zarozumiały, pyszny i niemiły. Człowiek pewny siebie to taki człowiek z którym z chętnie się przyjaźnimy, z przyjemnością robimy interesy i z ochotą współpracujemy. Pisząc o pewności siebie, nie mam na myśli chorego egoizmu, próżności, czy wyniosłości wobec innych. To nie jest pewność siebie. Tak zachowują się ludzie, którzy się boją i tak naprawdę nie lubią samych siebie i nie wierzą w siebie. To nie pewność siebie lecz strach, wewnętrzne rozdarcie i brak akceptacji własnej osoby wyzwala takie zachowania.

Wiele osób, oburza się na pytanie: Kochasz siebie? odpowiada: Jakże mogę kochać samego siebie? To niemożliwe, to egoizm. A dlaczego, nie można kochać siebie? Czy my jesteśmy gorsi, od innych ludzi? Jak możemy kochać innych, skoro sami siebie nie darzymy miłością? ”Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”. Kto z nas nie zna tej sentencji? Powtarzamy ją często, ale rzadko zastanawiamy się nad głębszym sensem tych słów. Kochanie siebie, to podstawa zdrowia psychicznego, rozwoju duchowości i relacji z innymi ludźmi. Miłość do samego siebie, oznacza szacunek do własnej osoby, zaakceptowanie swoich wad, cieszenie się ze swoich talentów, pragnienie samorealizacji oraz darzenie szacunkiem innych ludzi.
Fundamentem wielu koncepcji psychoterapeutycznych jest założenie, że aby być pewnym siebie człowiekiem, najpierw należy nauczyć się kochać i akceptować samego siebie. Jeśli autentycznie, bez sztuczności czy nadmiernej egzaltacji, kochamy i akceptujemy siebie takimi, jakimi jesteśmy to również nasze życie zaczyna być dla nas satysfakcjonujące. Częściej się uśmiechamy, z ochotą realizujemy nasze cele życiowe, nasze związki partnerskie są bardziej wartościowe, zaczynamy działać twórczo i robimy w życiu to co dla nas, jest najważniejsze. Ludzie, którzy kochają siebie i akceptują swoje wady (co nie oznacza ze nad nimi nie pracują ) są mniej konfliktowi. Nie muszą innym na silę pokazywać jacy są wspaniali i udowadniać zaciekle swoje racje poprzez krzyki i awantury. Ludzie pewni siebie, są też bardziej wyrozumiali dla słabości innych ludzi, bowiem sami wiedzą że posiadają różne słabości i wady. Tak więc jeśli, jesteśmy pogodzeni sami ze sobą, to nie będziemy potrzebowali walczyć z innymi. Jeśli natomiast targają nami wewnętrzne konflikty to będziemy mieli tendencje to ich przenoszenia na zewnątrz, na innych ludzi. Ciągle pretensje do innych, świata, losu, tak naprawdę odzwierciedla nasze wewnętrzne nie lubienie się i brak samoakceptacji.

Czy pewności siebie można się nauczyć?

Większość ludzi nie docenia samych siebie i zaniża swoją wartość oraz swoje umiejętności . Ludzie nie wierzą w siłę swoich możliwości. Są przekonani, że tylko zmieniając siebie mogą coś w życiu osiągnąć. Rzadko uświadamiają sobie jaki potencjał mają w sobie, ponieważ ich uwaga skierowana jest na tym, jakim chcieli by być, a nie na tym kim są. Psychologia podkreśla, że każdy z nas ma wewnętrzną siłę do kierowania swoim życiem ale najpierw musimy docenić i zaakceptować swoje JA a nie je odrzucać i ciągle zmieniać.

Pewność siebie, nie oznacza jednocześnie nic nie robienia i nie pracowania nad sobą. Zaakceptowanie siebie oznacza bowiem brak walki ze sobą oraz samooskarżania się w stylu: „Jestem do niczego”, „Nie uda mi się” , „Nie dam sobie rady”, itd. Jeśli zaakceptujemy nas samych i przestaniemy walczyć sami ze sobą, wtedy łatwiej nam będzie podjąć walkę z przeciwnościami w życiu.

Pewność siebie oznacza wiarę w swoje możliwości i przekonanie że poradzimy sobie z tym co nas w życiu spotyka. Zaakceptowanie siebie takim jakim się jest oznacza tak naprawdę obdarzenie miłością samego siebie oraz ufność w to, że osiągnięcie sukcesów, jest dla nas dostępne.

Człowiek pewny siebie akceptuje swoje wady i zalety oraz przyznaje sobie prawo do popełniania błędów i ponoszenia porażek. Akceptuje siebie, takim jaki jest i wie, że gorsze momenty w życiu są wpisane w ludzki los. Energię, zaś wkłada w rozwiązywanie problemów „ tu i teraz", zamiast rozpamiętywać przeszłość czy obawiać się przyszłości. Nie rozpamiętuje niepowodzeń, traktuje je jako cenne doświadczenie a nie jako klęskę.

źródło: wp.pl
_________________
Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość Wyślij email Odwiedź stronę autora
kulerzynka
Wolontariusz NL
Wolontariusz NL


Dołączył: 21 Lip 2008
Posty: 1553
Skąd: Kraków

PostWysłany: Czw Lip 16, 2009 9:50    Temat postu: Odpowiedz z cytatem

Akceptacja siebie

Brak samoakceptacji ma najczęściej swoje źródło w dzieciństwie. Rodzice stawiający zbyt wysokie wymagania, poczucie odmienności od grupy rówieśniczej czy niemożność sprostania wymogom początków edukacji zostawiają trwałe piętno na postrzeganiu samego siebie.

Surowy sędzia i wysoka poprzeczka

Upuszczasz w kuchni jajko na podłogę. „Boże! Jaka jestem głupia!” Nikt nie odpowiada na kolejne już CV, które wysłałaś. Myślisz: „jestem beznadziejna”. Jednak gdyby zadzwoniła do ciebie przyjaciółka skarżąc się, że nie może znaleźć pracy, nigdy nie pomyślałabyś o niej w ten sposób. Z jakiegoś powodu jesteś dla siebie bardzo surowym sędzią, myślisz o sobie źle. Tak źle, jak o nikim innym. Oceniasz siebie nad wyraz surowo. Bardzo rzadko jesteś z siebie zadowolona.. Kiedy widzisz na wadze dodatkowe pół kilograma, wydaje ci się, że jesteś gruba i nieatrakcyjna. Gdy coś ci się uda kwitujesz to komentarzem: „głupi ma zawsze szczęście”.

To, jak postrzegasz siebie ma znaczenie nie tylko w twoim życiu zawodowym i prywatnym. Niska samoocena wpływa przede wszystkim na twoje samopoczucie. Może najwyższa pora zastanowić się nad tym, jak polubić siebie? Z nikim innym nie spędzasz tyle czasu i nigdy przed sobą nie uciekniesz.

Świat idealnych

Bardzo często brak samoakceptacji wiąże się z dążeniem do perfekcji. Rodzice często stawiają dzieciom wysokie (nieraz zbyt wysokie) wymagania. Zewsząd otaczają nas wizerunki ideałów: Pani uśmiecha się na plakacie, jej zęby są śnieżnobiałe, rysy idealne, nie widać ani jednej zmarszczki. Rodzina zasiada przy stole – wszyscy są szczęśliwi i radośni. Na wymarzone, rodzinne wakacje pakują rzeczy do nowiutkiego samochodu. Niełatwo czuć się ze sobą dobrze, jeśli wcale nie masz dzieci, samochodu, pieniędzy i figury top modelki. Dodatkowo powinnaś by jednocześnie seks– bombą, idealną żoną i matką i kobietą sukcesu . Wszystko w jednym. Taki stan rzeczy bywa źródłem niepokoju, poczucia, że nie możesz sprostać narzucanym ci oczekiwaniom.

Pierwszym krokiem do wyzwolenia się z negatywnego sposobu myślenia o sobie, jest wiara w to, że nie musisz by perfekcyjna. Pani z plakatu po prostu nie istnieje. Może źle wygląda bez makijażu lub ma ogromne połacie skórki pomarańczowej? Jest samotna lub ma nietypowy tik nerwowy? Ideały nie istnieją. Przestań więc wymagać od siebie, że się nim staniesz.

Metoda na odrobinę miłości własnej

Pracę nad samoakceptacją zacznij od sporządzenia listy, na której znajdą się wszystkie powody, które sprawiają, że nie akceptujesz siebie. Bądź ze sobą szczera, sięgnij głęboko. Potem przyjrzyj się jej uważnie i dokonaj racjonalnej analizy. Czy twoje zarzuty do samej siebie są prawdziwe? Zastanów się, czy (przykładowo) jesteś nieatrakcyjna, czy czujesz się nieatrakcyjna? Znajdź w swoim codziennym życiu dowody na to, że to, co o sobie myślisz nie jest bezwzględnie prawdziwe. Przyjrzyj się sobie i zwróć uwagę na momenty, w których twoje tezy się nie sprawdzają. Na przykład: „wczoraj kolega z pracy zerkał ciągle na mój dekolt. Podoba mu się mój biust. Jestem atrakcyjna.” Lub: „Rozwiązałam trudne zadanie logistyczne. Głupi ludzie nie umieją robić takich rzeczy. Jestem inteligentna.” Jeśli nabierzesz nawyku weryfikowania swoich przekonań na swój temat w życiu codziennym, na pewno zaczniesz zauważać, że wcale nie jest tak źle, jak myślałaś.

Samospełniające się proroctwa

Wiara czyni cuda, tak samo jak niewiara potrafi zasiać zniszczenie. Im bardziej zaczniesz wierzyć w swoje zalety, tym bardziej będą się one rozwijać. Nic nie działa na atrakcyjność kobiety tak jak jej przekonanie o świetnym wyglądzie i interesującym stylu bycia. Osoba nawet bardzo inteligentna ale niepewna siebie może być z kolei uznana za przeciętną pod tym względem. Jeśli uda ci się zrobić pierwszy krok w stronę samoakceptacji – twoja wiara w siebie rozwinie skrzydła.

źródło: wp.pl
_________________
Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość Wyślij email Odwiedź stronę autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Forum na temat przemocy w rodzinie Strona Główna -> Czytelnia Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Strona 1 z 1

 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach


Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group